Arie,
Ik heb een hele tijd terug de testen uitgevoerd (er is ooit een draadje gewijd geweest aan hoe zo'n keerlusmodule nu eigenlijk werkt, ik zal kijken of ik het kan terugvinden) en dat was met standaard railstukken van 20 cm. Als ik me niet vergis geeft Littfinski een lengte op van 5 à 20 cm, hoewel dit volgens mij niet zo kritisch is. Ik heb toen geprobeerd met een veel te lange trein (die dus niet in de keerlus paste) en die ging er ook probleemloos doorheen, alleen hoorde je de relais dan meermaals omschakelen, maar dat hinderde de werking niet.
Ik herinner me ook dat slechts 1 van de 2 sensorrails spanning kreeg wanneer er geen trein aanwezig was. De éne had de polariteit van de hoofdbaan, dus daar kon een trein zonder kortsluiting in rijden, en de andere was spanningsloos. Die kreeg de spanning door van de hoofdbaan zodra er één stel wielen over de onderbreking reed.
Vandaar het belang dat je géén isolatielasjes gebruikt. In jouw geval maak je die eigenlijk zelf door de onderbrekingen op te vullen met lijm. Als je natuurlijk meer dan één stroomafnemend stel wielen hebt dan zou dit niet mogen spelen.
Meet eens in rust of beide sensorrails spanning krijgen en plaats de jumpers eens zo dat je de kortsluitbeveiliging van de keerlusmodule niet gebruikt om te kijken of er zich een kortsluiting voor doet of niet, want dat zou niet mogen gebeuren als je met sensorrails werkt. (Wel zien dat je centrale een kortsluitbeveiliging heeft die werkt!).
Het kan altijd nog zijn dat de module van Roco anders werkt natuurlijk. Succes!
Groeten, Bertus
